Ανθολόγηση του ποιητικού έργου του Γιάννη Ρίτσου
Τρακτέρ ( 1930 – 1934 )
Δοκιμασία (απόσπασμα)
Ω Μούσα, εσύ
κάθε θρασύ
μερεύεις ήχο
στο θαλασσί
γράφεις χρυσή
αυγή : το στίχο.
Μες το τεφρό
βράδι, ελαφρό
υψώνω χέρι
ίδιο φτερό
και στο νερό
η μορφή του χαίρει.
Ο αυλός σφυρά
και τα’ αργυρά
φορώ και πάλι
μέθης χαρά
με πλημμυρά
κ’ η νιότη πάλλει.
Μια μυγδαλιά
μες στα παλιά
ανθίζει ερείπια
και τα πουλιά
χτίζουν φωλιά
σε τείχη τρύπια.
Φιλιά σκορπώ
σα ν’ αγαπώ
και τον εαυτό μου
κι όταν σιωπώ
και το σκοπό
ακούω του εντόμου.
Φως αμυδρό
πέφτει ιλαρό
στ’ ωχρό μου στόμα
κι όλο αντιδρώ
με πνεύμα αδρό
κι ας είμαι πτώμα.
Είμαι η ψυχή
τέρμα κι αρχή
όλου του κόσμου
λυγμών βροχή
στάζει κι αχεί
πάντοτε εντός μου.
Είμαι ερπετό
κι όμως πετώ
μακριά στα πλάτια
και φυλαχτό
Δείτε την αρχική δημοσίευση 44.428 επιπλέον λέξεις
Χαρμολύπη 